Sahi neydi bayram?

Biz bayramları deniz kenarında tatil sandık.

Hafta sonlarını da birleştirince çok uzaklara gittik.

Bizi dört gözle bekleyen büyüklerimizi, yaşlılarımızı unuttuk.

Bayramlık elbiselerimizi, yeni ayakkabılarımızı yatarken başucumuza koymanın ne demek olduğunu kendi çocukluğumuzda bıraktık.

 Aynı klişe bayram mesajını WhatsApp’tan atarak bayram kutlaması saydık.

Çocuklarımız mendil içinde para almayı hiç bilmediler.

Sahi neydi bayram?

Bayram yüzlerine hasret kaldığın sevdiklerinle birlikte bir sabah kahvaltısı etmekti.

Bayram vefaydı. Büyükleri ziyaret edip dualarını istemekti.

Sofrada yeri boş kalanları özlemekti.

Saklanan gözyaşlarını silmekti.

Bayram birliktelikti.

Aile olmanın tadına varıp iyi ki varsınız benim güzel ailem demekti.

Bu bayram bir burukluk var içimizde. Biraz durgun biraz üzgün değişik ruh hallerindeyiz.

Ne bayram namazından gelen babam var,

Ne tertemiz bayramlıklarını giyip kapıya gelen şeker, çikolata isteyen çocuklar,

Ne bayramlaşmaya gelen konu komşu, eş dost, akraba…

Kolonyalarımız dolu, şekerliklerimiz boş.

Bu bayram büyüklerimizin ziyaretine gidemedik. Büyüklerin ellerinden küçüklerin gözlerinden öpemesek te, sevdiklerimizle görüşemesek te sarılamasak ta uzaklarda da olsak kalplerimiz, gönüllerimiz bir.

Daha umutlu, daha özgür, daha coşkulu, daha vefalı, geleneklerimize uygun bayram günleri yaşamak dileğiyle

Hayırlı bayramlar.